Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Κατάκριση

Διήγησις περὶ κατακρίσεως

 

 Ὁ μακαρίτης πνευματικς π τ σκήτη τν Καυσοκαλυβίων, παπα-Νικόδημος, μο διηγήθηκε τν κόλουθη στορία, παρμένη π πατερικ γιορείτικα χειρόγραφα. νας πιστς χριστιανός, πήγαινε π δεκαπέντε χρόνια στν πνευματικό του κα ξομολογονταν τς νθρώπινες δυναμίες του. Μι μέρα μως, πως συνήθιζε, πγε στν πνευματικό του ν ξομολογηθε κα νοίγοντας τν πόρτα το σπιτιο του βρκε τν πνευματικ ν πορνεύει μ μία γυνακα.
μέσως βγκε ξω κα φεύγοντας επε στν αυτό του: «χ, τί παθα λοίμονο σ μένα, γ χω τόσα χρόνια πο ξομολογομαι σ᾿ ατόν, κα τώρα τί θ κάνω; Θ κολασθ; διότι σα μαρτήματα κα ν μο συγχώρησε, φόσον εναι τόσον μαρτωλς νθρωπος, εναι, τί εναι; εναι λα συγχώρητα», λεγε κα χτυπιόταν νθρωπος γι τ κακ πο τν βρκε κα δν ξερε τί πρέπει ν κάνει. Στ δρόμο πο φευγε, δίψασε. Προχώρησε λίγο κα μπροστά του βρέθηκε να μικρ εματάκι, στ ποο τρεχε γάργαρο κα πεντακάθαρο νερό. σκυψε κα πιε. πιε τόσο πο χόρτασε κα δν το κανε καρδι ν φύγει, λλ θελε ν πιε κα λλο π κενο τ νεράκι. Σ μία στιγμ σκέφτηκε μ τ λογισμό του κα επε: «ν δ χαμηλ στ έμα εναι τόσο καλό, τότε σο πι κοντ στν πηγή του, π κε πο βγαίνει, τόσο καλύτερο θ εναι» κα μ τ σκέψη ατ ξεκίνησε ν βρε τ πηγ το νερο. ταν φτασε μως κε, τί ν δε;! βλέπει, τί βλέπει;! βλέπει τ νερ ν βγαίνει π να ψόφιο κα βρώμικο κουφάρι σκύλου, μέσα π τ στόμα το σκυλιο ν βγαίνει τ νερό! Τότε βαθι ναστέναξε κα επε: «λλοίμονο σ μένα τν θλιο, μαγαρίστηκα ταλαίπωρος κα πια π τ μολυσμένο ατ νερό, φαίνεται τι εμαι πολ μαρτωλς κα κάθαρτος γι ν μο συμβον ατ τ πράγματα». Στν μεγάλη ατ στενοχώρια πο βρισκόταν, το παρουσιάστηκε γγελος Κυρίου κα το επε: «Γιατί νθρωπέ μου στενοχωριέσαι κα λυπσαι γι τ πράγματα πο σο συμβαίνουν; ταν πιες τ νερ π τ ρεματάκι δν εχαριστήθηκες πο βρκες πολ καθαρ κα δν τ χόρταινες ν πίνεις κα τώρα, πο εδες τοτο τι βγαίνει π τ κάθαρτο στόμα το σκυλιο, λς τι μολύνθηκες; ν γαπητέ μου, σκύλος εναι ψόφιος κα κάθαρτος, μ λυπσαι γι᾿ ατ σύ, διότι τ νερ πο πιες σ κι κόσμος λος πο πίνει, μπορε ν βγαίνει π τ κάθαρτο στόμα το σκύλου, λλ τ νερ πο βγαίνει δν εναι δικό του, εναι δρο το Θεο, εναι το Θεο τ νερό. τσι κα πνευματικός σου πο σ ξομολογοσε, συγχώρηση πο σο δινε δν ταν δική του, λλ συγχώρηση εναι δωρε το Θεο. κενος τν δίνει, τ Πανάγιο Πνεμα τν χορηγε σ᾿ ατν πο καθαρ κα ελικριν ξομολογεται τς μαρτίες του κα τς δυναμίες του. Μ τ διαφορ τι, ο δωρες κα τ χαρίσματα το Θεο στος νθρώπους δίδονται μέσ τς εροσύνης π τος κανονικ χειροτονημένους κα χοντας τν δεια τς ξομολογήσεως κα τς φέσεως τν μαρτιν, πως επε διος Δεσπότης Χριστς στος γίους ποστόλους κα μαθητάς Του: «Λάβετε Πνεμα γιον. ν τινων φίεντε τς μαρτίας ατν, φίενται ατος. ν τινων κραττε, κεκράτηνται». τσι λοιπν ο γιοι πόστολοι δωκαν τν ξουσίαν ατν στος πισκόπους κα διαδόχους ατν κα κενοι στος κανονικ χειροτονηθέντας ερες κα πνευματικούς. κ το λόγου τούτου κα διότι τελον τ για Μυστήρια το Θεο ο ερες εναι νώτεροι κατ τ ξίωμα κα π ατν τν βασιλέα κα νώτατον ρχοντα το λαο. νώτεροι εναι ο ερες π λους, διότι τιδήποτε κι ν εναι ο νθρωποι ατο στν κόσμο, τ κοσμικ ξιώματα, π τν ερέα κα τν πνευματικ θ λάβει τ συγχώρηση τν μαρτιν του, διότι δν πάρχει λλος δρόμος· ατ εναι ερ Παράδοσις τς γίας κκλησίας μας». Κα τώρα, λέγει γγελος: «Πήγαινε ν βάλεις μετάνοια κα ν ζητήσεις συγχώρηση π τν πνευματικό σου πο τν εδες ν μαρτάνει κα παρακάλεσέ τον ν σ συγχωρήσει γι τν κατάκριση πο σ βάρος του καμες. σο δ γι τν μαρτία πο κενος κανε, Θες θ τν ξετάσει κα ατς μόνο θ τν κρίνει, διότι σ εδες ατν ν κάνει τν μαρτία, δν μπορες μως ν γνωρίζεις ν ατς μετανόησε, τν τρόπο τς μετανοίας του. τσι σ δν χεις, σ μν χεις τν μαρτία τς κατακρίσεως, κενος δέ, ν μετανοήσει θ τρυγήσει τος καρπος τς μετανοίας κα τς διορθώσεώς του. Δν μπορομε λοιπν ν κρίνουμε κανέναν νθρωπο». ταν γγελος λοιπν τ επε ατά, στν πιστ κενο χριστιανό, γινε φαντος. δ χριστιανς σύμφωνα μ τν ντολ το γγέλου, γύρισε πίσω· πγε στν πνευματικό του, στν ποο διηγήθηκε λα σα εδε κα κουσε π τν γγελο Κυρίου κα βαλε μετάνοια κα ταν επε τ διατρέξαντα στν πνευματικό, πως το επε γγελος, πνευματικς μ δάκρυα στ ματι μετανόησε, κλαψε πικρ κα ζήτησε συγχώρηση π τν Πολυέλεο, Πολυεύσπλαχνο κα Πανάγαθο Θε κα διόρθωσε τ κακς διαπραττόμενα πρς δόξα Θεο κα ψυχς σωτηρία ατο. ταν μο διηγήθηκε ατ πνευματικός μου, παπα-Νικόδημος, συνέχισε τν λόγο του κα μ γάπη μου επε: «γι᾿ ατ δελφέ μου, Χαράλαμπε, (ατ λαβε χώρα τ 1934, πο δν μουνα κόμη μοναχός, κα μ᾿ λεγε μ τ κατ κόσμον νομά μου), δν χουμε δικαίωμα μες ο νθρωποι ν ξετάζουμε τ ζω τν λλων νθρώπων. πως λέει κα πόστολος Παλος: «Σ τίς ε κρίνων, λλότριον κέτην;» (πρς Ρωμαίους ναφέρεται ατό). Πολ δ περισσότερο ν κρίνουμε τος κληρικούς, τος ερωμένους, τος πνευματικούς, κα γενικ τος ασοφόρους, τος ποίους σκληρότατα δοκιμάζει Θες κα μ μεγάλη πονηρία κα μαεστρία πολεμε διάβολος, πως λέει διος Θεός, μ κρίνετε να μ κριθτε, κα ν κρίματι κρίνετε κριθήσετε, κα ν μέτρω μετρετε μετρηθήσετε μν! μες φείλομε ν συγχωρομε τ σφάλματα τν λλων κα ν μετανοομε, ν κρίνουμε κα ν τιμωρομε τν αυτό μας κα μόνον. ν θέλουμε ν σωθομε ν συγχωρομε τος λλους κα σύμφωνα μ τν ντολ το ερο Εαγγελίου, πο λέει: ἐὰν φήνετε τος νθρώποις τ παραπτώματα ατν, φήσει κα μν Θες τ παραπτώματα μν, κατ τ φετε κα φεθήσεται μν. Ναί, δελφοί μου, κατάκρισις εναι μεγάλη μαρτία κα δν πρέπει ποτ ν σχολούμεθα μ τ λαττώματα κα μ τς παραβάσεις τν λλων νθρώπων! Δν χουμε καμι δουλει μες. καθένας ,τι κάνει τ κάνει γι τν αυτό του. μες φείλομε μόνο ,τι βλέπουμε, ,τι κομε ν συγχωρομε κα ν γαπομε κα ν προσπαθομε ν τος βοηθομε σο εναι δυνατόν, π τ δική μας τν πλευρά.
Γέρων Πανάρετος Φιλοθεΐτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...